يه شعر قشنگ از يكي از عموهاي مهربون
کاش کودکیت شعری ابدی بود تاکه هیچگاه دلتنگی برای بهانه هایت نبود
ندانی تمام شوقو اشتیاقم برای زندگی پاسخ دادن به سوال های پی درپی ات بود
من دستچین همیشگی خندهایت باشم نفسهایم تاهست بی آنکه درک کنی به عشق توباشد
کاش کودکیت شعری ابدی بود
بازم ممنون كه واسم شعر گفتين ، واقعاً قشنگه
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی